Aankomst in Istanbul

Het is moeizaam om de snelwegen te ontlopen - enerzijds vanwege de orientering van de bergen - en anderszijds een gebrek aan alternatieven.
Ik kan de snelweg wel af maar ik kom er uitendelijk er weer op terecht.
Daarnaast is de kuststrook erg toeristisch en ik krijg bijna geen kontact met de lokale bevolking.
Uitiendelijk vind ik een compromie met de restaurant houders: wanneer ze voor mij een gratis slaapplaats vinden dan mogen ze me voeden voor 10 euro!!!.
Ik krjg van alles en kan het nauwelijks op en mag dan 8 euro afrekenen.
En dat werkt, ik kan vaak camperen op het strand - het is alleen lastig met de straathonden die `s nachts op zoek zijn naar voedsel veelal in zwarte zakken en mijn tent is ook zwart en er zit ook voedsel in.

Kom onderweg bij een hoteltje voorbij - het is nog redeljk vroeg (5 uur `s middags), ik besluit toch te vragen voor een slaapplaats en dat mag - een grote tent staat er al. Wat ik nog niet weet dat Theodore al een zevental Pelgrims naar Jerusalem in zijn hotel gehad heeft en dat is verwonderljk - kennelijk stoppen ze allemaal bij Theodore. Ik wordt dan ook gastvrij ontvangen: slapen - eten - douchen en de was wordt gedaan en na het ontbijt wordt ik uitgezwaaid - een zwaar afscheid.

`s Avonds kom ik aan in Kavala - ik vind snel een mogeljkheid in het park. Daar heb ik een ontmoeting met 2 free-walkers: hard rennen naar een boom - 2 passen tegen de stam omhoog en dan een salto achterover - geweldig om te zien. Ik was van hun onder indruk en zo waren zij onder indruk van mijn tocht...
Later kom ik bij een restaurant een griek tegen die 3 jaar in Maastricht gewerkt heeft als ober en nu net terug is en moeilijk kan wennen. Ik mag bij hem thuis slapen - maar dat wordt een latertje: om 2 uur rijden we samen met de rugzak op de motor dwars door de oude binnenstad...

De volgende dag kom ik Xanthe aan - een verschrikkeljke saaie stad en een verschrikkeljke saaie autosnelweg en geen alternatieven: dan maar de snelweg afleggen met de autobus en direct door naar Alexandroupolis - een veel levendiger plaats op zo,n 44 km van de grens van Turkeye af.
Ik loop die avond nog een 10 km - het is al donker wanneer ik bij een restaurant aankom met een perfecte grasveld. De truk werkt hier ook - een hele pizza en een ontbijt voor maar 5 euro !!!. Ik geniet van de laatste nacht n Griekenland in mijn tentje...

De laatste etappe in Griekenland - langs een lange file van 250 stilstaande vrachtauto`s - 2,5 km lengte. Bij de grens komen nog verrassingen: je kunt Turkeye niet te voet binnenkomen - Met de bus of met de auto wel. Al snel heb ik Duits koppel bereid gevonden om mij mee te nemen in hun camper de grens over. Dan komt de volgende verrassing: Nederlanders hebben een visum nodig - gelukkig kan ik die aan de grens kopen - gelukkig mag ik hier wel te voet naar de kiosk. De grens is zwaar bewaakt door de militairen - kompleet met allerlie soorten wegversperringen. Nu snap ik het die versperringen werken alleen voor auto`s en niet voor voetgangers!!!!

Hoe dan ook, ik ben in Turkeye - de eerste 17 km is een autosnelweg - verboden voor de voetgangers.
k wordt dan ook n Kesan afgezet - hier kan ik een wegenkaart kopen - een Turks woordenboekje aanschaffen en Turks geld uit de muur trekken (geld wisselen kan hier nog niet). Ik slaap de nacht in een motelletje. De volgende morgen blijkt dat er alleen maar een snelweg voorhanden is, binnen 2 mnuten heb ik een lift naar Istanbul en 4 uur later sta ik in het centrum. Besluit om 3 nachten hier door te brengen om de nodge informatie te verzamelen over de situatie in Syrie en in Cyprus. Blijkt dat Syrie absoluut niet gaat en langs de Turkse kust blijkt ook geen optie. Blijft over de oude snelweg naar Konya en vandaar uit naar Mersin - een havenplaats met ferry naar Cyprus en van daaruit naar Israel te gaan.

De eerste dag in de grote stad is druilig weer - ik heb dan ook moeite om de stemming zonnig te houden - ook moet ik accepteren dat de route over land geen optie is.

Morgen ga ik met de ferry naar de overzijde van de Bosporus en de zee van Marmara en laat daarmee Europa achter me en maak ik een nieuwe start in Azie een nieuw continent.