![Afb2313[1]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/117/242/563_800x600.jpg?r=0)
![Afb2331[1]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/117/242/587_800x600.jpg?r=0)
![Afb2352[1]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/117/242/590_800x600.jpg?r=0)
![Afb2353[1]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/117/242/593_800x600.jpg?r=0)
![Afb2362[1]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/117/242/598_800x600.jpg?r=0)
![Afb2383[1]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/117/242/584_800x600.jpg?r=0)
Konya naar Mersin en Cyprus
Door: Giri
Blijf op de hoogte en volg Giri
28 Oktober 2011 | Turkije, Ankara
Het gaat altijd toch weer anders...
Uiteindeljk ben ik na de Derwisch avond vertrokken - goede toevallige ontmoetingen brengen we weer terug op de oorspronkelijke route - dus dwars door het woeste landschap naar Mersin. Veelal langs de autoroute met een zandpad ernaast. Wat heb ik genoten van de uitgestrektheid en de wijdsheid....
Juist hier ervaar ik de saamhorigheid van samen onderweg te zijn. Vele ontbijtjes gedeeld met de chauffeurs onderweg en anders bij de tankstations (bordjes met Giri - ze kennen me al - zie foto). Slapen doe je hier in de restaurants - eten doe je bij de chay shops en bij de handelaren. Alles heeft een andere functie.
Op zoek naar wat eten in een klein plaatsje - levert een verwijzing naar en restaurant 10 km verderop... Ook geen chay - echter wel bij de buren... Op het einde van het dorp wordt ik binnen geroepen om het broodbakken van de vrouwen te mogen bijwonen(ze video). Gevuld loop ik weer verder.
Slapen doe je in een oda: kamer met tapijten op grond en 2 matrassen in de hoek of bij het personeel op de tegelvloer - of een soort Yurt (dikke tent). Dat laatste was toch niet genoeg bij de nachtvorst en ik ben blijkbaar ook niet voldoende winterhard. De volgende morgen onderkoeld aan de warme soep - maar een - op zjn minst - fikse verkoudhed houdt ik er wel aan over. Dus wat rustiger aandoen en voorlopig binnen slapen.
Maar de omgeving is geweldig...
Bij aankomst in Tarsus en Mersin kom ik weer terug in de bewoonde wereld.
Met de ferry naar Cyprus gaat maar moezaam - geen info en alleen een retoutje is mogelijk - en een vlucht naar Cyprus is snel geregeld.
Ik kom nu een veel toeristisch gedeelte terecht - nog een oud Tempeliers kasteel bezocht - indrukwekkend...
Dan de grens over naar Zuid Cyprus en ik kom in een volstrekt andere wereld terecht: van Ons Dorp in een keer in een Valkenburg in het kwadraat. Het is vol met toeristen.
Ik overweeg nog even om een visum voor Syrie te gaan halen en alsnog te voet van Turkeye naar Jeruzalem te gaan...
Een gesprek met een oude Cyprioot haalt me weer bij de werkelijkheid - even uit deze gekke wereld te blijven en gewoon naar Tel Aviv te vliegen - jammer er gaan geen boten - en mijn diploma ophalen in Jerusalem.
Het is genoeg geweest - meer dan 6000 km en 7 maanden onderweg.
Mijn lijf is moe....
Oja - ik heb mijn schoenen achter gelaten - nieuwe wegen vragen om nieuwe schoenen - en reliquien horen in de vuilnisbak...
Uiteindeljk ben ik na de Derwisch avond vertrokken - goede toevallige ontmoetingen brengen we weer terug op de oorspronkelijke route - dus dwars door het woeste landschap naar Mersin. Veelal langs de autoroute met een zandpad ernaast. Wat heb ik genoten van de uitgestrektheid en de wijdsheid....
Juist hier ervaar ik de saamhorigheid van samen onderweg te zijn. Vele ontbijtjes gedeeld met de chauffeurs onderweg en anders bij de tankstations (bordjes met Giri - ze kennen me al - zie foto). Slapen doe je hier in de restaurants - eten doe je bij de chay shops en bij de handelaren. Alles heeft een andere functie.
Op zoek naar wat eten in een klein plaatsje - levert een verwijzing naar en restaurant 10 km verderop... Ook geen chay - echter wel bij de buren... Op het einde van het dorp wordt ik binnen geroepen om het broodbakken van de vrouwen te mogen bijwonen(ze video). Gevuld loop ik weer verder.
Slapen doe je in een oda: kamer met tapijten op grond en 2 matrassen in de hoek of bij het personeel op de tegelvloer - of een soort Yurt (dikke tent). Dat laatste was toch niet genoeg bij de nachtvorst en ik ben blijkbaar ook niet voldoende winterhard. De volgende morgen onderkoeld aan de warme soep - maar een - op zjn minst - fikse verkoudhed houdt ik er wel aan over. Dus wat rustiger aandoen en voorlopig binnen slapen.
Maar de omgeving is geweldig...
Bij aankomst in Tarsus en Mersin kom ik weer terug in de bewoonde wereld.
Met de ferry naar Cyprus gaat maar moezaam - geen info en alleen een retoutje is mogelijk - en een vlucht naar Cyprus is snel geregeld.
Ik kom nu een veel toeristisch gedeelte terecht - nog een oud Tempeliers kasteel bezocht - indrukwekkend...
Dan de grens over naar Zuid Cyprus en ik kom in een volstrekt andere wereld terecht: van Ons Dorp in een keer in een Valkenburg in het kwadraat. Het is vol met toeristen.
Ik overweeg nog even om een visum voor Syrie te gaan halen en alsnog te voet van Turkeye naar Jeruzalem te gaan...
Een gesprek met een oude Cyprioot haalt me weer bij de werkelijkheid - even uit deze gekke wereld te blijven en gewoon naar Tel Aviv te vliegen - jammer er gaan geen boten - en mijn diploma ophalen in Jerusalem.
Het is genoeg geweest - meer dan 6000 km en 7 maanden onderweg.
Mijn lijf is moe....
Oja - ik heb mijn schoenen achter gelaten - nieuwe wegen vragen om nieuwe schoenen - en reliquien horen in de vuilnisbak...
-
28 Oktober 2011 - 11:56
Sandra En Andy:
Hoi Giri,
als het voor jou klaar is,is het klaar. We hebben bewondering voor je.
-
28 Oktober 2011 - 13:42
Fred:
hallo Giri....dus binnerkort weer een
weerzien? In iedergeval heb je een
geweldige prestatie neergezet.
Geniet in vollen teugen van het
bereikte resultaat.
Tot Ziens Giri - take care! Fred -
28 Oktober 2011 - 15:06
Lennie:
Wat een rijkdom neem je mee terug !
Liefs van Lennie -
29 Oktober 2011 - 06:14
Eugene Uiting:
Hoi giri, wat een prachtige tocht. Nieuwe schoenen nieuwe toekomst nieuw perspectief nieuwe episode. Dank dat ik deze met je mocht delen. Hoop dat het niet onze laatste was. Veel geluk verder. Een warme omhelzing eugene -
29 Oktober 2011 - 06:19
Yasmin:
Geweldig wanneer je kunt zeggen GENOEG is genoeg. Dat is klasse - dat is Meesterschap. Je verslagen en video's zijn zo mooi - kun je wel een boek van maken!
Geniet van het laatste traject! -
29 Oktober 2011 - 18:07
Fietje:
Bravo,Giri .
Wat een mooie weg terug naar jezelf.
Fietje. -
29 Oktober 2011 - 20:42
Chantal:
Respect Giri....! -
30 Oktober 2011 - 19:02
Ellie:
Welkom thuis!! -
31 Oktober 2011 - 07:10
Monique Rikkers:
Het is de ongeloofelijke reis. Super die schonen in de vuilnisbak. Dat is loslaten, hé?! Welkom thuis. Tot later, x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
