Istanbul naar Konya
Door: Giri
Blijf op de hoogte en volg Giri
14 Oktober 2011 | Turkije, Konya
Het reizen in Turkeije is heel anders dan in Europa; de verschillen tussen de grote stad en het platteland is alleen maar groter geworden in de laatste 20 jaar.
Ik ben met de ferry vertrokken uit Istanbul naar Yalova - kwam op de boot 4 leerkrachten tegen - 2 uit Nederland en 2 uit Polen ivm een uitwisselingsprogram voor leerlingen.
Ze vonden dat het een hele afstand was met het vliegtuig...
Hoe dan ook - ik had een spetterende ontmoeting met een van de Polen - een werkelijke uitwisseling.
In Yalova een hotel gezocht maar deze was zo shabby, dat ik toch liever in mijn eigen tent sliep in het lokale park.
Op de kleine wegen kom ik weer helemaal tot rust en heb ook de mooiste ontmoetingen.
Een gepensioneerde leraar Duits deelt zijn middag eten met me - een ontmoeting met een pelgrim uit Oostenrijk - een gesprek met de directeur van een schooltje.
Allemaal hebben ze over dat de kleine wegen gevaarlijk zijn. Ik vraag hoezo? Ja, die loslopende wilde honden onderweg. Is dit reeel of valt het wel mee?
Ik zie in de verte een groep schapen die allemaal blijken te kunnen blaffen... oeps.
Gelukkig in de verte, verder alleen maar enkelingen - met ervaring in Frankrijk en Spanje en Belgie kom ik er wel door.
Krijg een uitnodiging van een boerenfamilie om mee te eten op het land met cay - brood en tomaten en na afloop krijg ik nog een hele meloen mee. Zou geen probleem zijn met mijn conditie, vinden zij. Na lang onderhandelen kan ik dit terug brengen tot een halve. Daarna krijg ik nog 2 kg tomaten in mijn handen gedrukt. De uitnodigingen zijn niet zonder risico`s. In volgende theestalletje deel ik mijn meloen met de aanwezigingen en 10 minuten later krijg ik weer een hele meloen...
Ik kan bij de restauranthouder thuis slapen en onderweg gaan we nog even langs de haman.
Ik hoor onderweg: Kom jij uit Nederland? Blijkt Hamit te zijn, die al 32 jaar in Nederland woont en nu op vakantie is in zijn geboortedorp.
Krijg een uitnodiging voor het avondeten en een bed en mijn was wordt een keer in een echte wasmachine gewassen...
De dorpen worden kleiner en de onderkomens simpeler - kom in Derbent terecht en daar hoor ik dat er een groep van 4 pelgrims onderweg is naar Jerusalem. Onderweg zie ik ze in de verte lopen en besluit mijn tocht te vervolgen naar Konya, een stad van 2 miljoen inwoners.
Ik had gehoopt n Konya meer informatie te kunnen krijgen over de mogelijkheden in Cyprus - dit blijkt ijdele hoop te zijn...
In een grote boeken shopping mall vind ik op de derde verdieping in de kelder in de uiterste hoekje een gedetaileerde kaart van Konya en daar hoor ik: ben jij een pelgrim?
Blijken Esther en Hildegard - 2 van de 4 pelgrms - te zijn uit Zwitserland en ze zijn ook onderweg naar Jerusalem. We besluiten samen met z`n 5-en te gaan eten.
Ze vertellen dat ze over land via Syrie - Damascus - Amman naar Jerusalem willen gaan. Verwachten jullie geen problemen dan?
We zeggen niet dat we naar Jerusalem gaan maar naar Amman. En in Amman krijgen we diplomatieke ondersteuning om met 35 man samen een vredesmars te gaan lopen van Amman naar Jerusalem. Het klinkt aantrekkelijk als mogelijkheid om toch te voet Jerusalem te kunnen bereiken.
Maar ik heb zo mijn bedenkingen - leuk op papier maar wat is de realiteit?
Ik blijf trouw aan mijn route via Cyprus - ondanks alle onzekerheden.
Zaterdag is een Dervisch avond hier in Konya die graag wil bijwonen en daarna vervolg ik mijn weg naar het zuiden via de oude sufi-weg.
Blijkt ook de oude weg te zijn die graaf Dirk uit Holland in 1043 gevolgd heeft.
:SMS update:: 23 oktober 2011 :
Ik ben tachtig km van Mersin een kleine duizend km van Van. Dus geen probleem met aardbeving.
Giri
Ik ben met de ferry vertrokken uit Istanbul naar Yalova - kwam op de boot 4 leerkrachten tegen - 2 uit Nederland en 2 uit Polen ivm een uitwisselingsprogram voor leerlingen.
Ze vonden dat het een hele afstand was met het vliegtuig...
Hoe dan ook - ik had een spetterende ontmoeting met een van de Polen - een werkelijke uitwisseling.
In Yalova een hotel gezocht maar deze was zo shabby, dat ik toch liever in mijn eigen tent sliep in het lokale park.
Op de kleine wegen kom ik weer helemaal tot rust en heb ook de mooiste ontmoetingen.
Een gepensioneerde leraar Duits deelt zijn middag eten met me - een ontmoeting met een pelgrim uit Oostenrijk - een gesprek met de directeur van een schooltje.
Allemaal hebben ze over dat de kleine wegen gevaarlijk zijn. Ik vraag hoezo? Ja, die loslopende wilde honden onderweg. Is dit reeel of valt het wel mee?
Ik zie in de verte een groep schapen die allemaal blijken te kunnen blaffen... oeps.
Gelukkig in de verte, verder alleen maar enkelingen - met ervaring in Frankrijk en Spanje en Belgie kom ik er wel door.
Krijg een uitnodiging van een boerenfamilie om mee te eten op het land met cay - brood en tomaten en na afloop krijg ik nog een hele meloen mee. Zou geen probleem zijn met mijn conditie, vinden zij. Na lang onderhandelen kan ik dit terug brengen tot een halve. Daarna krijg ik nog 2 kg tomaten in mijn handen gedrukt. De uitnodigingen zijn niet zonder risico`s. In volgende theestalletje deel ik mijn meloen met de aanwezigingen en 10 minuten later krijg ik weer een hele meloen...
Ik kan bij de restauranthouder thuis slapen en onderweg gaan we nog even langs de haman.
Ik hoor onderweg: Kom jij uit Nederland? Blijkt Hamit te zijn, die al 32 jaar in Nederland woont en nu op vakantie is in zijn geboortedorp.
Krijg een uitnodiging voor het avondeten en een bed en mijn was wordt een keer in een echte wasmachine gewassen...
De dorpen worden kleiner en de onderkomens simpeler - kom in Derbent terecht en daar hoor ik dat er een groep van 4 pelgrims onderweg is naar Jerusalem. Onderweg zie ik ze in de verte lopen en besluit mijn tocht te vervolgen naar Konya, een stad van 2 miljoen inwoners.
Ik had gehoopt n Konya meer informatie te kunnen krijgen over de mogelijkheden in Cyprus - dit blijkt ijdele hoop te zijn...
In een grote boeken shopping mall vind ik op de derde verdieping in de kelder in de uiterste hoekje een gedetaileerde kaart van Konya en daar hoor ik: ben jij een pelgrim?
Blijken Esther en Hildegard - 2 van de 4 pelgrms - te zijn uit Zwitserland en ze zijn ook onderweg naar Jerusalem. We besluiten samen met z`n 5-en te gaan eten.
Ze vertellen dat ze over land via Syrie - Damascus - Amman naar Jerusalem willen gaan. Verwachten jullie geen problemen dan?
We zeggen niet dat we naar Jerusalem gaan maar naar Amman. En in Amman krijgen we diplomatieke ondersteuning om met 35 man samen een vredesmars te gaan lopen van Amman naar Jerusalem. Het klinkt aantrekkelijk als mogelijkheid om toch te voet Jerusalem te kunnen bereiken.
Maar ik heb zo mijn bedenkingen - leuk op papier maar wat is de realiteit?
Ik blijf trouw aan mijn route via Cyprus - ondanks alle onzekerheden.
Zaterdag is een Dervisch avond hier in Konya die graag wil bijwonen en daarna vervolg ik mijn weg naar het zuiden via de oude sufi-weg.
Blijkt ook de oude weg te zijn die graaf Dirk uit Holland in 1043 gevolgd heeft.
:SMS update:: 23 oktober 2011 :
Ik ben tachtig km van Mersin een kleine duizend km van Van. Dus geen probleem met aardbeving.
Giri
-
14 Oktober 2011 - 09:23
Petra:
Hé Giri fijn te lezen dat het goed met je gaat! Heel veel succes met je verdere
tocht. Ik hoop dat er nog veel engeltjes je pad kruisen voor je in Jeruzalem bent.
Dikke knuffel van mij,
Petra -
14 Oktober 2011 - 10:38
Sandra En Andy:
Ha ha ha, die Giri. Wat kun je het levendig en grappig vertellen. Geweldig om te lezen, lijkt net of je erbij bent als je de ogen dicht doet.
We zijn nu al benieuwd naar het volgende verhaal -
14 Oktober 2011 - 11:20
Cor V.d.hombergh:
Hallo Giri
Je bent er een mooie reis van het maken. we volgen je steeds.Veel succes en hou je taai -
14 Oktober 2011 - 12:58
Yasmin:
Hartstikke goed dat je trouw blijft aan je plan NU je eindelijk die keuze hebt gemaakt! Het gaat niet om de kilometers - het gaat om ONDERweg te ZIJN...
Knuf,
Yasmin -
14 Oktober 2011 - 12:59
Yasmin:
Heb je trouwens onze vrienden nog teruggevonden in Konya???? -
14 Oktober 2011 - 15:48
Monique 2:
Fan-tas-tisch... Heerlijk om te lezen. Veel liefs, x -
17 Oktober 2011 - 16:12
Ellie:
Hoi Giri,
Zomaar ....en alle goeds van mij,
Emmausbuuf Ellie -
17 Oktober 2011 - 19:19
Gudrun:
Hoi Giri, wij (Clemens en ik) zijn ook bij jou.
Alle goeds van mij.
Gudrun -
18 Oktober 2011 - 10:17
Eugene Uiting:
hoi giri, het blijft prachtig elke keer weer over je ontmoetingen te lezen. mooi dat de weg je de route wijst en steeds weer nieuwe mogelijkheden ontvouwt. het is elke dag jou beslissing . succes verder dank voor het delen. warme groet eugene -
23 Oktober 2011 - 21:15
Gerda:
Hoi Giri,
Mijn bewondering voor je groeit met de dag...
Hele Lieve groet uit rotterdam
Gerda -
26 Oktober 2011 - 12:41
John Polderman:
Hoi giri,
mooi om te weten dat je een mooie,
reis maakt en mooie mensen ontmoet.
Groet john.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
