Van Szeged naar Novi Sad

Laat op de middag kom ik Szeged aan, waar ik een slaapplaats vind in een oud klooster wat midden in de verbouwing zit. Er zijn nog twee broeders, maar er veel ondersteuning van buiten af. Ik krijg een bed en een code om weer binnen te kunnen komen. Of de code fout is dan wel dat ik iets verkeerd doe - dat weet ik niet maar ik heb tweemaal (twee sloten)moeten inbreken om bij mijn eigen bed te kunnen komen.
Vroeg sta ik op om toch te voet de grens over te gaan - voor het klooster staat een bordje met wandelroute van 12 km naar de grens met Servie - dat was ook tevens het laatste bordje wat ik gezien heb. Dan maar op gevoel en richting houden. Na 2 uur loop ik het laatste plaatsje binnen - waar ik met de trein verder naar de Subotica de eerste grote plaats over de grens is waar ik hoop meer informatie te kunnen krijgen. Er blijkt geen trein meer te gaan die dag - dan toch maar te voet de grens over - het is niet ver meer. Jammer dat alles afgesloten is ivm de nieuwe autoweg alleen vrachtverkeer en autos kunnen de grens passeren. Uiteindelijk vind ik nog een weg parallel met de snelweg die eindigt in veldwegen van Hongaarse landerijen - leuk maar het schiet niet op - totdat ik bord vind met een plattegrond van de omgeving waar nog een klein weggetje aangegeven is om de snelweg te kunnen passeren en daarmee ook de Servisch grens. Ik heb me door twee sloten moeten werken om aan de Servische kant te kunnen komen. Het is me dan toch nog gelukt en ik kom vermoeid aan in Horgos. Hier geen informatie - wel een oud treintje die me uiteindelijk naar Subotica brengt.
Ik wordt ondergebracht bij het oude gymnasium en wordt goed verzorgd door de aanwezige priester. Hier krijg wel infomatie - ook de landkaart van Servie voor mijn GPS.

Ik geniet nog van heerlijkheden die Subotica te bieden heeft - heel anders dan in Roemenie. Van hier uit vertrek ik naar Novi Sad een grote stad van 500.000 inwoners met een gezellige binnenstad. Hier vlakbij ligt de Fruska Gora een bergrug in het vlakke land waar vroeger 35 orthodoxe kloosters waren. Er zijn er nog 15 van over en zeer de moeite waard om te bezoeken. Deze plek wordt het Athos van Servie genoemd.
Morgen trek ik dit gebied binnen en heb inmiddels een goede wandelkaart kunnen krijgen van het gebied. De kaart op de GPS blijkt niet bruikbaar te zijn.