Wenen naar Bratislava

Ik kan niet overnachten bij de broeders want de bedden zijn nog niet klaar, dat vinden Sebastian en Karoline te gek en vinden voor mij nog een oplossing met een matras in de meditatie ruimte. ,s avonds samen gegeten en krijg een SMSje van Alexander dat hij de volgende dag gevormd wordt met 30 anderen. Ik besluit nog en dag langer in Wenen te blijven om de levendigheid van Wenen te ervaren. Na de dienst krijg ik nog de pelgrimszegen van de bisschop van Wenen en mijn dag kan niet meer stuk. Daarna krijg ik nog en uitnodiging voor een uitgebreide lunch en laat ik me daarna afzetten bij de Schloss Schonnbrunn,waar ik een heel onspannen middag doorbreng.
's avonds ga ik naar de pastorie van Schweschat waar ze net de dienst afgesloten hadden en uitgebreid met een barbeque bezig waren. Ik krijg dus een gespreid bedje.

De volgende morgen ga opnieuw op weg naar de volgende grote etappe: Bratislava. Ik krijg een mooie route langs de Donau die in zijn geheel niet aangegeven is. Ik raak dan ook prompt de weg kwijt en wanneer ook nog gaat regenen is het hele trajekt onbegaanbaar geworden. Na veel geworstel en ergenissen beluit ik maar op mijn richtgevoel dwars door het natuurgebied te gaan totdat ik een hert mij de wegwijst.Ik volg het wildpad net onder de snelweg. Het is een smalpad en nog net begaanbaar met rugzak. Later blijkt dat dit een smokkelroute is om illegalen Oostenrijk binnen te krijgen. Ik had het geluk dat ze die dag niet de honden ingezet hadden....

Ik had gehoord dat ik in Regelsbrunn bij de zusters van de Kleine Schwestern Jesu kon overnachten. Niet dus, maar ze regelde dat ik bij een Zimmerfrei kon overnachten en kreeg nog een 'jausenzak' mee voor de avond. Die dag ga ik vroeg naar bed. Na het Ontbijt mocht ik de rest meenemen voor onderweg...
In Hainburg de laatste plaatsbesluit ik een passende afscheid te nemen doormezelf een complete menute gunnen.
Dat heb ik geweten - ik was geheel gevuld en Gertrude zei dat ik alles op moest eten en desnoods maar daar de tijd voor te nemen. Na afloop zei Gertrude ik wil je graag uitnodigen voor het eten - je hoeftniets te betalen - of ik nog koffie wilde. Ik zei: alleen als dat voor dezelfde prijs gaat...

Daarna op weg naar de grens van Slowakeye: een goede fietspad langs de snelweg en ,s avonds om 6 uur kom ik Bratislava aanen kom een koppel tegen die me meteen uitnodigen om bij hun te slapen, maar dat is 50 km verder - zemoeten dus nog 2 dagen geduld hebben. Ik ben nu inmiddels neergestrekken in een backbackers hostel - bij de kapucijners broeders was er geen plaats van wege taalgebrek...